Callimaco Esperiente San Gimignano 1437 - Cracovia 1496, carminum appendix, carminum appendix carm. app. appendix (F. Sica, 1981), section 1

Hide browse bar Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the line to jump to another position:

3. aliter

Te nascente domus tantum Longina Iohannes
Leta fuit, populus tristis in exequiis.

4. ad Glaucum

Tam procul a nobis escalia prima locantur
Ut vix tantundem missa sagitta volet.
Nec mutata loco manibus contingere possem
Si michi Cyclopis brachia longa forent.
5Sic ego nec prima pascar nec lance secunda,
Sed vacuo repetam corpore Fanniolam.

5. ad Iovianum Miricam

Qualia victrices regum testantia pugnas
Signa coronatis arcubus esse solent,
Talia tu caveis celans, Ioviane, volucris
Efficis ut vivat carcere leta tuo,
5Nec velit ad solitas discedere libera silvas
Inque tua malis vivere clausa domo;
Omnibus alitibus felicior illa futura
Cui caveam talem sors habitare dabit.
Ipse ego si possim fieri Phylomena laborem
10Inque tuas irem sponte tenenda manus
Aeriasque vias atque otia libera silve
Despicerem cavee capta nitore tue.

6. evocatio ex rure in civitatem pro natali Christi | ad Gregorium Sanoceum Leopoliensem | Archiepiscopum Reverendissimum

Ecce iterum nati redeunt solemnia Cristi
Luxque salutaris mundo predictaque priscis
Vatibus et denis pariter promissa Sibillis.
Ipse michi infantis videor sub imagine parvi
5Algentem spectare deum duroque iacentem
Straminee presepe case cui sedulus adstat
Bos asinusque simul quantosque in pectore servant
Munere divino tantos afflare calores
Nituntur puero gratesque exolvere vite
10Accepte properant vitalis flatibus aure.
Illinc mesta sedet genitrix queriturque pusillum
Utpote tunc natum vel vili involvere panno
Filiolum non posse suum paleasque rigentes
Mollit et in corpus lacrimat sevire tenellum.
15Inde senex tremulus procul aspicit et timet illum
Ledere si tangat cum iam se morte propinqua
Sentiat algentem rigeatque a frigore brume.
Non tamen ethereo faciem detorquet ab ore
Nec satis aspectu satiat sua lumina sacro,
20Tanta est in parvo genitoris gratia nato.
Hinc duce tergemini procumbunt sydere reges
Sordidaque aurata verrunt fenilia veste
Donaque gemmatis reserantes lancibus, orant:
Accipiat non digna deo sed qualia possunt
25Munera mortales offerre et ad oscula pronus
Flectitur illorum senior pedibusque labellum
Admovet incanum seniumque relinquit in illis.
Exultant pecoris magno clamore magistri
Rusticulisque notis rerum mundique parentem
30Adventasse canunt pacemque tulisse per orbem
Nec dubitant tanto presenti numine sevos
Posse lupos violare gregem tenerosque vagari
Permittunt fetus nullo custode per herbas.
Tu tamen aprici captus dulcedine ruris
35Lentus abes neque te revocat moderamen ovilis
Aut tibi commissi gregis instauranda voluptas;
Ille quidem letus tam sancte lucis honores
Apparat et vertit totas ad gaudia mentes.
Si tamen ipse sinas quid enim pastore remoto
40Letificum posset gregis exercere tumultus?
Iam satis aspectu sacro, pater optime, villa
Exornata tuo est, sat te tenuere volentem
Urbe procul gelidi colles vallesque virentes,
Dum passim florebat ager, dum quelibet umbra
45Nobilis arbor erat, placidis dum dulce quietes
In ripis fluvialis aque properantis ab antro
Muscoso captare fuit, dum flevit hirundo
Et soror Hysmarii scelus exitiale tyranni,
Dum Charites iunctis manibus lusere per arva
50Inque sacris lucis Dryades duxere choreas.
Sed iam bruma riget, glacies iam gramina condit
Sytonieque nives, iam nulla est gratia campis,
Iam furor arthoi Boree fontana repressit
Murmura et ex omni decussit stipite frondes,
55Omnia iam simili squalent horrore geluque
Ignibus et tecto moderandum rursus ad urbem
Te vocat aurati donec per cornua tauri
Phebus agat currus Zephirusque remulceat ortos
Uxorisque sue tellurem dotibus ornet.
60Hoc tua, crede, salus possit celique procella
Immodica et minimis iam nunc violabilis etas.
Te gregis affectat fervor, te Virginis alme
Sancta puerperia et nostre lux diva salutis
Natalisque Dei at si tantis iungere causis
65Parva licet, te Musa tui vocat ecce Philippi.

7. epytaphium Iohannis Longini iunioris

Parcere si cuique sciret Libitina, Iohannes,
A te debuerat continuisse manus
Ut foret exemplum morum viteque decore
Quod possent homines per sua facta sequi,
5Vel si noluerant te vivere fata perhemne
Soluisset corpus sola senecta tuum.
Sed cum plus decuit te vivere raptum ab orbe
Liquisti lacrimis lumina plena tuis,
Nec tamen Longina gemit tua fata propago,
10Sed populus plorat sydus obisse suum.
Quicquid erat mortale tui lapis iste recondit,
Virtutum meritis spiritus astra colit.

8. alio modo

Nunc dolor arthoe telluris gloria quondam,
Nunc patrie squalor sed decor ante tue,
Conditus hoc recubas saxo Longine Iohannes
Et tecum cleri splendor honorque iacet.

9. alio modo

Cui virtus morumque decor pietasque fidesque
Et generis splendor relligioque sacra,
Inter honoratos canonum de nomine primum
Contulit in templo Cracoviense locum.
5Hac iacet in scrobe Longinus iuniorque Iohannes
Cuius mens superas incolit alma domos.

10. alio modo

Hic iacet arthoi cleri decus omne Iohannes
Per quem Longina gens super astra nitet.

11. ad Iohannem Longinum seniorem

Cum tumulo sculpenda mihi nunc carmina Clio
Cantasset mesto pollice fila movens
Irreligata comas et pulla tecta lacerna
Calliope et casti cetera turba chori
5Adstitit et dixit nostros testantia luctus.
"Nec etenim certis collige verba modis."
Nec mora funebres versus mihi queque notavit,
Ut posses gratos eligere ipse tibi
Sic ego Musarum numero tibi carmina muto,
10Indice te, quovis tu modo carpe tibi.

12. epytaphium Anne Lilie

Que facie multas vincebat moribus omnes
Hic iuvenis moriens Anna sepulta iacet.
Lilia gens patrem dederat, Felstina maritum:
Cara sed est dubium cui magis ipsa fuit.

13. alio modo

Lilia progenies nomen fuit Anna, Iohannes
Me genuit, Petrus duxit et urna tenet.

14. alio modo

Hic iacet exemplum casti matrona pudoris
Splendidior per quam Lilia secta domus.
Anna sibi nomen fuerat genitorque Iohannes
Virque Felestino sanguine Petrus erat,
5Quem postquam fecit formosa prole parentem
Ante diem morti lumina victa dedit.

15. epytaphium domini castellani Cracoviensis

Defleat extinctos alios domus una sed istum
Cum populo ploret terra Polona suo,
Tauxine quoniam vidit moriente Iohanne
Extinctum sidus et decus omne suum.

16. alio modo

Implebam multas solo qui nomine terras,
Aspice quam parvo nunc tegor in tumulo.
Non mihi sed patrie vixi, potuitque placere
Mors mihi ni primus hoc vetuisset amor.
5Dicebar sydus Tauxine gentis ab arce
Cracovie titulo nobiliore micans.

17. alio modo

Tauxina sum prole satus dictusque Iohannes
Cracovie sed plus ab arce fui.

18. alio modo

I procul aut lacrimis vultum profunde viator,
Non hic privati funeris ossa iacent.
Publica damna vides quibus icta Polonia flendi
Iamdudum certum nescit habere modum.
5Unica gens alios solet appellare parentes
Nunc omnes patrie novimus esse patrem.
Cognomen Tauxim fuerat nomenque Iohannes
Et castellanus Cracoviensis erat.

19. ad Fanniam

Fannilla, rupis fama Bobritie
Nec digna vitam ducere villicis
Tectis, Minerve perita
Ruricolis melius per artes,
5Frondes virentes aspice ut arbores
Postquam dederunt, floribus emicant,
Tum poma emittunt colonis
Mollia cum fuerint legenda,
Que in statuto tempore colligant
10Labuntur ipso ab stipite putrio
Usuque nullo cadentes
Quas genuit, videt arbor uvas.
Sic et comosis undique frondibus
Spirante fulxit vere Favonio
15Truncus nitentes tuusque
Tum peperit posuitque flores,
Nunc poma ramos mitia degravant
Ultroque carpi protinus appetunt,
Ipsos sequuntur fugaces,
20En, digitos cupiuntque velli.
At si resistes, preteriet dies
Et te senectus sordida circuet.
Tunc qua potens nunc Fannilla
Non tibi non aliis placebit.

20. in mensam cupressinam

Quanta Iovem memorant post prelia seva gigantum
Fercula conviviis apposuisse deis,
Tanta licet soleas etiam meliora parare
Cumque Iovis certent nectare vina tua.
5Non tamen hanc credas tibi munus inutile mensam
In qua mictentis sola notanda fides.
Ipsa suo violas et lilia vincit odore
Cumque rosis, myrram, cinnama, thura, crocum.
Non Arabum quicquid reserunt a lictore naute
10Reddet odoratas tam bene crede dapes.
Sit licet imprudens coquus et male condiat ollam
Quidquid in hac pones mensa erit ambrosium.

21. ad Mergum

Quid parcis solito magis papiro
Et versus reticent epistuleque?
Quis mecum calamus lepore plenus
Ludebat prius omnibus diebus!
5Numquid sum male blacterare visus
Cum vulgus tenuit cathedra nostra?
Et iam te pudet oscitationum
Quas parum lepidus parumque cultus
Ieunia aperui locutione,
10Aut iam pontificum magis placere
Ceperunt tibi iuris actiones
Et spreto titulo Mercuriali
Consultus potius vis esse iuris?
Sed non sit tibi balbutisse tanti
15Linguam Callimachique exulare
Poesim velis eloquentiamque.

22. Ad Marcum Iacobum de Dabno castellanum Cracoviensem

Dabnigena arthoe regionis gloria prima
Cuius ingenio publica nixa salus
Hactenus invicti fortunam respice regni,
A te que suplex iure precatur opem
5Magnanimeque petit dextre virtute levari
Cum velut inflexo poplite pene cadat.
Iam pridem novit dubiis agitata periclis
Quid valeas armis quid ratione potes
Et quantum de te possit sperare fatentur
10Temporis exacti splendida facta tua.
Sed nunc consilio magis et virtute levanda
Preteritis instant cum graviora mala.
Intumet occeanus violentaque bella minatur
Hinc ubi perpetue federa pacis erant,
15Illinc Danubii non mitior unda tumescit
Imminet et nostris ambitiosa bonis,
Nec leviora istis Scithyci parat ira tumultus
Et nostra hostili iam tenet arva pede.
Ante alios regi merito tua proxima cervix
20Per quam tam vastum substineatur onus.
Concipe consuetos animos et pectore forti
Qua magis infestus advenit amnis eas,
Exemploque tuo desint trepidare minores
Et servent patrie remque decusque sue.
25Vidi ego quid fuerat pridem sanabile vulnus
Postmodo sanandum mellius artis ope.
Et novus exigua restinguitur ignis ab unda,
Spernit et ingentes multiplicatus aquas,
Non dum vulneribus serum est adhibere medentem.
30Flammaque non multa sparsa quiescet aqua
Tu modo consilio forti nutantibus adsis
Et durum errantis dirige navis iter.
Fracta erat adversis Romana potentia rebus
Et potuit Peno subdere colla duci.
35Sed Fabius victis aliis formidine multa
Restituit patrie rapta decora sue.
Fecerat hoc ipsum Gallorum cede Camillus
Et novus exusta conditor urbe fuit.
Tu quoque qui cunctos merito precellis honore,
40Nec cedis Fabio corpore nec animo,
Quicquid agant alii patriis occurre periclis
Parque tuis animis agrediaris opus.
Servator patrie toto celebraberis orbe
Inferiorque tua laude Camillus erit.

23. Lilius ad invidum

Musa, coronatis semper victura capillis,
Non metuas lingue murmura seva male;
Non te livor iners non quod terit omnia tempus
Non mare non flamme debilitare valent.
5Quid furis insane nimium linguamque malignam
In magni exerces carmina Callimachi?
Nil agis, o Coridon: vivent hec carmina, vivent,
Cumque suo vivet carmine Fanniola.
Desine vel docto si non vis parcere vati,
10Invide, iam sileas; invide parce tibi.

24. ad Pamphilum

Cum Venus et Iuno Pallas in vallibus Ide
Iuditio forme succubuere sue,
Candida deposita sic inquit veste Dione:
"Illa ego cui teneri numen amoris inest
5Et quodcumque vides pecoris per pascua passim
Si neget invictum, serviet omne mihi
Depositaque truces propria feritate iuvenci
Qua poterunt "Vitule - voce loquentur - ave"
Et pede veloci moveant fera prelia quevis.
10Magnanimus sotiam nempe sequetur equus,
Agna parem caprumque vehet tunc sponte capella
Pectoribus cum me sentiet esse suis.
Non quatient Libici, iubeam modo, colla leones;
Imperio quevis subdita monstra meo;
15Non fugiunt levibus pennis mea tela volantes
Et medio flammas flumine piscis habet;
Nec sinit immunes homines vis maxima nostra
Dictaque sum quavis in regione potens.
Parrasie stelle me Cancri sidera noscunt
20Et pariter surgens occiduusque dies;
Et moneo nullis divum mea regna minora,
At mihi celicolum cum Iove quisque subest,
At ne quidem multos refferam collecta per annos
Nomina que longum dinumerare foret.
25Rex superum niveis per me circumdatus alis
Movit olorinas, ore gemente, notas
Nec prius assuetum libravit in ethere corpus
Celestesque tulit destituisse domos.
Inde Myceneam volucris delapsus ad urbem
30Constitit in gremio, credula Leda, tuo
Et tibi tractandas mendaces prebuit alas,
Quamque potest cygnus, tunc tibi blandus erat
Donec fecundo cepisti semina ventre.
Nec licuit, dempto crimine, nosse deum.
35Dena renascebant tenuate cornua lune,
Ut positis pennis Iupiter astra subit.
"Affer opem", subito dixit concussa dolore
Leda, graves lacrymas nec tenuere sinus.
Sensit et auxilium tulit Lucina precanti.
40Cumque sua est Helene nata sorore simul,
Quas superum regem subito genuisse putares,
Ingenuus fuerat tantus utrisque color.
Una tamen forma tantum testata parentem
Quod faciem, qua me vincere possit, habet.
45Hanc tibi connubio iungam socerumque Tonantem
"Iudice me - dices si modo - pulcra Venus ".
Conticuit, Frigiusque Paris sua verba sequutus:
"Pulcrior est teneri mater amoris" ait.
"Hec pretium forme teneat, me iudice, pomum,
50Iuno, tua venia, pace, Minerva, tua" ".
Tunc tua nequicquam fuerat sed nata puella
Cum data Troyano femina Graia viro.
Nam Venus accepta pretium pro laude dedisset
Quam tibi perpetuus cumciliavit amor.
55Que superat facie tantum formosa Lacenam
Quam fuit Argivis illa decora magis.
Menia nequicquam cecidissent monte Pelasgo
Que sacer Aonia struxit Apollo lyra
Hactenus et Priami tenuissent regna nepotes
60Hic ubi sunt regni sola relicta loca,
Ni pariter tecum subito pro coniuge rapta
Armasset vires Itala turba suas.
Nec dubium Grai quantum doluere Lacene
Tam Latii raptum dedoluisse tue.
65Nam bona forma viros deduxit in arma Pelasgos
Coniuge nec plura vir caruisse tulit.
Tu quoque formosa pariter spoliatus amica
Tinxisses Frigio sanguine sepe manus.
Et Latiis Helene fuerat repetenda Latina
70Ut fuit Argivis Greca petita viris.
Litus et Hesperium victis patuisse negasset,
Nosset et Iliacos altera terra deos;
Sic atavum Eneam Romane conditor urbis
Dixisset numquam Romulus esse suum.
75Sed melius superos quid sit cognoscere promptu
Humanis rebus cumsuluisse reor.
Dum Frigias cecidisse domus voluere Pelasgis
Viribus et belli causa Lacena fuit
Teque tua letum patiuntur vivere terra,
80Nullaque ni Veneris prelia nota tibi,
Debile nec galee subnutat pondere collum,
Sed nitidas cingunt mollia serta comas,
Circuit et domine collum, non egida leva
Sustinet: hoc scuto gratius extat onus.
85Dextraque sollicitos calamum deum scribis amores
Non hastam didicit sollicitare gravem,
Castraque non vigilis nocturno tempore lustras
Ut perimas Resum sive Dolona ferum,
Sed medio domine iunctus tua membra cubili
90Ponis et in somnis prelia nuda cies.
Plurima quid refferam duri discrimina belli,
A quibus immunem te voluere dei?
O quantum melius tibi fors quam cessit Atride;
Non tibi pro rapta coniuge bella manent
95Et melior Paridi fuerit que fors tua nunc est.
Non opus est raptam pertutare tuum,
Nec fuit innumeris ponti quesita periclis
Ut Frigio Paridi quem tibi iunxit amor.
Adde quod ista tuo pariter torquetur amore
100Et nulli quondam fida Lacena fuit.

appendix (F. Sica, 1981).

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar:

Callimaco Esperiente San Gimignano 1437 - Cracovia 1496, carminum appendix, carminum appendix carm. app. appendix (F. Sica, 1981)

This text is part of:

View text chunked by:

Table of Contents:

1. de peregrinationibus. Ad Fanniam Sventhocam

2. ad Iacintum Laurentem