Seneca, Medea
Rudolf Peiper, Gustav Richter, Ed.

Chorus
Audax nimium qui freta primus
rate tam fragili perfida rupit
terrasque suas posterga videns
animam levibus credidit auris,
305dubioque secans aequora cursu
potuit tenui fidere ligno
inter vitae mortisque vias
nimium gracili limite ducto.
Candida nostri saecula patres
330videre, procul fraude remota.
sua quisque piger litora tangens
patrioque senex factus in arvo,
parvo dives, nisi quas tulerat
[p. 130] natale solum, non norat opes:
nondum quisquam sidera norat.
310stellisque quibus pingitur aether
non erat usus. nondum pluvias
Hyadas poterat vitare ratis.
non Oleniae lumina caprae,
nec quae sequitur flectitque senex
315Attica tardus plaustra Bootes,
nondum Boreas,
nondum Zephyrus nomen habebant.
Ausus Tiphys pandere vasto
carbasa ponto
320legesque novas scribere ventis:
nunc lina sinu tendere toto,
nunc prolato pede transversos
captare notos, nunc antemnas
medio tutas ponere malo,
325nunc in summo religare loco,
cum iam totos avidus nimium
navita flatus optat et alto
rubicunda tremunt sipara velo.
335b«ne dissaepti foedera mundi
traxit in unum Thessala pinus
iussitque pati verbera pontum,
partemque metus fieri nostri
mare sepositum.
340dedit illa graves improba poenas
per tam longos ducta timores,
cum duo montes, claustra profundi,
hinc atque illinc subito impulsu
velut aetherio gemerent sonitu,
nubesque ipsas
345mare deprensum spargeret austris.
[p. 131] palluit audax Tiphys et omnes
labente manu misit habenas,
Orpbeus tacuit torpente lyra
ipsaque vocem perdidit Argo.
350quid cum Siculi virgo Pelori,
rabidos utero succincta canes,
omnis pariter solvit hiatus? '
quis non totos horruit artus
totiens uno latrante malo?
355quid cum Ausonium dirae pestes
voce canora mare mulcerent.
cum Pieria resonans cithara
Thracius Orpheus
solitam cantu retinere rates
360paene coegit Sirena sequi?
quod fuit huius pretium cursus?
aurea pellis
maiusque mari Medea malum,
merces prima digna carina.
Nunc iam cessit pontus et omnes
365patitur leges: non Palladia
compacta manu regum referens
inclita remos quaeritur Argo—
quaelibet altum cumba pererrat;
terminus omnis motus et urbes
370muros terra posuere nova,
nil qua fuerat sede reliquit
pervius orbis:
Indus gelidum potat Araxen,
Albin Persae Rhenumque bibunt.
375venient annis saecula seris,
quibus Oceanus vincula rerum
laxet et ingens pateat tellus
[p. 132] Tethysque novos detegat orbes
nec sit terris ultima Thule.