Sophocles, Ajax
Francis Storr, Ed.

Ἀγαμέμνων

σὺ ταῦτ᾽, Ὀδυσσεῦ, τοῦδ᾽ ὑπερμαχεῖς ἐμοί;

Ὀδυσσεύς

ἔγωγ᾽: ἐμίσουν δ᾽, ἡνίκ᾽ ἦν μισεῖν καλόν.

Ἀγαμέμνων

οὐ γὰρ θανόντι καὶ προσεμβῆναί σε χρή;

Ὀδυσσεύς

μὴ χαῖρ᾽, Ἀτρείδη, κέρδεσιν τοῖς μὴ καλοῖς.

Ἀγαμέμνων

1350τόν τοι τύραννον εὐσεβεῖν οὐ ῥᾴδιον.

Ὀδυσσεύς

ἀλλ᾽ εὖ λέγουσι τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν.

Ἀγαμέμνων

κλύειν τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα χρὴ τῶν ἐν τέλει.

Ὀδυσσεύς

παῦσαι: κρατεῖς τοι τῶν φίλων νικώμενος.

Ἀγαμέμνων

μέμνησ᾽ ὁποίῳ φωτὶ τὴν χάριν δίδως.

Ὀδυσσεύς

1355ὅδ᾽ ἐχθρὸς ἁνήρ, ἀλλὰ γενναῖός ποτ᾽ ἦν.

Ἀγαμέμνων

τί ποτε ποήσεις; ἐχθρὸν ὧδ᾽ αἰδεῖ νέκυν;

Ὀδυσσεύς

νικᾷ γὰρ ἁρετή με τῆς ἔχθρας πολύ.

Ἀγαμέμνων

τοιοίδε μέντοι φῶτες ἔμπληκτοι βροτῶν.

Ὀδυσσεύς

ἦ κάρτα πολλοὶ νῦν φίλοι καὖθις πικροί.

Ἀγαμέμνων

1360τοιούσδ᾽ ἐπαινεῖς δῆτα σὺ κτᾶσθαι φίλους;

Ὀδυσσεύς

σκληρὰν ἐπαινεῖν οὐ φιλῶ ψυχὴν ἐγώ.

Ἀγαμέμνων

ἡμᾶς σὺ δειλοὺς τῇδε θἠμέρᾳ φανεῖς.

Ὀδυσσεύς

ἄνδρας μὲν οὖν Ἕλλησι πᾶσιν ἐνδίκους.

Ἀγαμέμνων

ἄνωγας οὖν με τὸν νεκρὸν θάπτειν ἐᾶν;

Ὀδυσσεύς

1365ἔγωγε: καὶ γὰρ αὐτὸς ἐνθάδ᾽ ἵξομαι.

Ἀγαμέμνων

ἦ πάνθ᾽ ὅμοια πᾶς ἀνὴρ αὑτῷ πονεῖ.

Ὀδυσσεύς

τῷ γάρ με μᾶλλον εἰκὸς ἢ 'μαυτῷ πονεῖν;

Ἀγαμέμνων

σὸν ἆρα τοὔργον, οὐκ ἐμὸν κεκλήσεται.

Ὀδυσσεύς

ὡς ἂν ποήσῃς, πανταχῇ χρηστός γ᾽ ἔσει.

Ἀγαμέμνων

1370ἀλλ᾽ εὖ γε μέντοι τοῦτ᾽ ἐπίστασ᾽ ὡς ἐγὼ
σοὶ μὲν νέμοιμ᾽ ἂν τῆσδε καὶ μείζω χάριν,
οὗτος δὲ κἀκεῖ κἀνθάδ᾽ ὢν ἔμοιγ᾽ ὁμῶς
ἔχθιστος ἔσται: σοὶ δὲ δρᾶν ἔξεσθ᾽ ἃ χρῇς.

Χορός

ὅστις σ᾽, Ὀδυσσεῦ, μὴ λέγει γνώμῃ σοφὸν
1375φῦναι, τοιοῦτον ὄντα, μῶρός ἐστ᾽ ἀνήρ.