A.“καταδράθω” Od.5.471; part. “-δαρθόντα” Ar.Pl.300 (-δαρθέντα codd.): aor. 1 Pass. κατεδάρθην is found in later writers, as Philostr.VA2.36, and 3pl. “κατέδαρθεν” A.R.2.1227: pf. “καταδεδάρθηκα” Pl.Smp.219c:—fall asleep, mostly in aor., to be asleep, “ἐν θάμνοισι κατέδραθον” Od.7.285, cf. 23.18; “τὼ δ᾽ ἐς δέμνια βάντε κατέδραθον” 8.296; καδδραθέτην, for κατεδραθέτην, 15.494; “εἰ δέ κεν . . καταδράθω” 5.471; “ἔασον . . καταδαρθεῖν τί με” Ar.Nu.38; “ὁ μακαρίτης οἴχεται, κατέδαρθεν” Ar.Fr.488.11, cf. Hp.Epid.5.37, X.Ages. 9.3: in pres., to be falling asleep, opp. ἀνεγείρεσθαι (to be waking), Pl.Phd.71d, 72b.
This text is part of:
View text chunked by:
καταδαρθάνω , aor. κατέδαρθον (Att. inf. -δάρθειν acc. to Sch.Ar. Nu.38), Ep. κατέδρα^θον, subj.