A.extension or continuance of or in time, S.E.P.3.107, Ptol. Tetr.75 ; χρονικὴ π. Procl.Inst.50 ; “ἐπιθυμία . . μετὰ προκοπῆς τινος καὶ παρατάσεως” Stoic.3.96 ; π. τοῦ ἐνεστῶτος continuance of the present, A.D.Synt.252.4 ; ἐν παρατάσει γενέσθαι τοῦ τρέχειν continue to run, ib.273.17 ; “εἰ ἐν π. χρόνου τὸ εὐδαιμονεῖν” Plot.1.5tit. ; παρ᾽ ὃ ἡ κίνησις τὴν π. ἔχει, of time, Id.3.7.8, cf. 3.6.17 ; “τὸ ἀεί φαμεν παράτασιν ἔχειν” Dam.Pr.298.
II. Gramm., time of the tempus imperfectum (cf.παρατατικός), A.D.Synt.70.27, EM472.22, Eust.19.28 ; opp. ἐνεστὼς χρόνος, A.D.Adv.124.5.