A.“ἀμφιτιθεῖ” Xenoph.1.2, imper. “ἀμφιτίθει” Thgn.847: aor. ind. ἀμφέθηκα, other moods supplied by aor. 2: (v. τίθημι):—put round, Hom. mostly in tmesi, “ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔθηκεν” Il.10.261, cf. Od.13.431; “τοῖς ἀδίκοις ἀμφιτίθησι πέδας” Sol.4.34; “κἄνπερ κόσμον ἀμφιθῇ χροΐ” E.Med.787, cf. El.512; “ἀμφιθεῖναι σῇ δέρῃ θέλω χέρας” Or.1042; also “στέφανον ἀμφὶ κάρα . . ἀμφιθεῖναι” Id.IA1531:—c. acc. rei only, “ζεύγλην δύσλοφον ἀμφιτίθει” Thgn. l.c., cf. Theoc.15.40; “δεσμὸν ἀμφέθηκεν πέδης” Semon.7.116 (Lyc.1344, τραχήλῳ ζεῦγλαν ἀμφιθεὶς πέδαις, is corrupt):—Med., put round oneself, put on, “ὁ δ᾽ ἀμφέθετο ξίφος” Od.21.431; ἀμφέθετο στεφάνους κρατὸς ἐπὶ σφετέρου Epigr. ap. Ath.1.19b: —Pass., to be put on, “κυνέη ἀμφιτεθεῖσα” Il.10.271.
ἀμφιτίθημι [τι^], 3sg.