A.“ἀναπλέα” Pl.Phd.83d:—pl., nom. masc. and fem. “ἀνάπλεῳ” Pl. Tht.196e, Eub.98.8, neut. “ἀνάπλεα” Arist. de An.423a27: acc. masc. “ἀνάπλεως” Pl.R.516e:—quite full of a thing, “πτερῶν λέγουσι ἀνάπλεον εἶναι τὸν ἠέρα” Hdt.4.31; “ἀ. ψιμυθίου” Ar.Ec.1072, cf. Eub. l.c.; “σκότους ἀ. οἱ ὀφθαλμοί” Pl.R.516e, etc.
II. infected, τοῦ σώματος ἀναπλέα [ἡ ψυχή] with the body, Id.Phd.83d; “αὐτὸ τὸ καλὸν μὴ ἀ. σαρκῶν” Id.Smp.211e; “ἀ. ἐσμεν τοῦ μὴ καθαρῶς διαλέγεσθαι” Id.Tht.196e.