A.ha! oho! esp. before a question, ἔα, τί χρῆμα; A.Pr.300, E.Or.1573; ἔα, τίς οὗτος . . ; Id.Hec.501, cf. 733, al.; ἔα, τίς ἔσθ᾽; Ar.Pl.824; sts. extra versum, E. Hec.1116, Med.1005, al.; sts. doubled, “ἔ. ἔα, ἄπεχε” A.Pr.688 (lyr.); “ἔα [ἔα], ἰδού” S.OC1477 (lyr.).—Rare in Prose, “ἔα, ἔφη, σοφισταί τινες” Pl.Prt.314d; ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί; Ev.Luc.4.34.
ἔα_ , exclam. of surprise or displeasure,