A.“ἐκγεγόνων” Alc. Supp.25.10 :—to be born of a father, c.gen., “οἳ Διὸς ἐξεγένοντο” Il.5.637, cf. 20.231, etc. ; “ἐκγεγάτην..Ἠελίοιο” Od.10.138 ; “Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα” 11.3.199,418 ; “τοίων πατέρων ἐξ αἵματος ἐκγεγάα_τε” Hom. Epigr.16.3 (“ἐκγεγάασθε” Suid.) ; “οἳ πὰρ θεοῦ ἐκγεγάαντο” AP15.40.20 (Comet.).
2. c. dat., to be born to, “Πορθεῖ μὲν τρεῖς παῖδες..ἐξεγένοντο” 11.14.115, cf. Hdt.1.30,4.155 : fut. perf., “παῖδες παίδεσσι διαμπερὲς ἐκγεγάονται” h.Ven.197.
3. simply, come into being, Emp. 59.3, PMasp.153.12 (vi A.D.), PLond.5.1708.207 (vi A.D.).
II. aor., to be gone away, c. gen., ἐκγενέσθαι τοῦ ζῆν to have departed this life, X.HG6.4.23 (s.v.l.).
III. impers., ἐκγίγνεται it is allowed, it is granted, c. dat. pers. et inf., mostly with neg., οὐκ ἐξεγένετό τινι ἀπαγγεῖλαι it was not granted him to.., Hdt.1.78, cf.5.51, Ar.Eq.851, Lys.7.37 ; “δικαιοτάτῳ ἀνδρῶν βουλομένῳ γενέσθαι οὐκ ἐξεγένετο” Hdt.3.142 : without aneg., ἐκγενέσθαι μοι..τείσασθαι [I pray] that it may be allowed me to.., Id.5.105 ; “εἰ..τότ᾽ ἐξεγένετο” D.28.2 : abs. in part., “ἐκγενόμενον” Isoc.16.36 : rarely c.acc. et inf., “εἰ γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν ταύτην με τὴν ἡμέραν” Ar.Pax346.