A.“κατέστυ^γον” Il.17.694:—to be horror-struck, κατέστυγε μῦθον ἀκούσας l.c.: c.acc., abhor, abominate, “κατὰ δ᾽ ἔστυγον αὐτήν” Od.10.113; “δόρπα” Nic.Al.476: later aor. “κατεστύγησα” Eun. VS p.471 D., Apollon.Lex.s.v. κατέστυγε.
II. causal in aor. 1 κατέστυξα, make abominable, EM731.26 (but in Hsch. = μισῆσαι). pf. part. Pass. “κατεστυγημένος” Phot., Suid.; f.l. -μένως in Hsch.