1.in physical sense, to fit together, Thuc.; συναρμόζειν βλέφαρα to close them, Eur.:—Pass., λίθοι εὖ συνηρμοσμένοι Hdt.
2.to put together, so as to make a whole, σκάφος, ἵππον Eur.:—Pass., οὐ καλῶς συνηρμοσμένα Dem.
3.to combine in act or thought, Solon., Plat.
4.metaph. to adapt one thing to another, εὐχερείᾳ ς. βροτούς, i. e. to make them indifferent to crime, Aesch.:—Pass., πρὸς παρόντα συνηρμοσμένος Xen.
II.intr. to fit together, agree, Plat., Xen.
