I.to overturn, turn upside down (syn. demolior, destruo, extinguo, diruo, deleo, etc.).
I. Lit.
A. In gen. (very rare): “aequora ventis,” to upturn, agitate, Verg. A. 1, 43; cf. “aquas,” Ov. H. 7, 42: “mare,” Sen. Ep. 4: “campum,” i. e. to plough, Val. Fl. 7, 75: “cervices,” to twist, Ter. Heaut. 2, 3, 131 Ruhnk.—More freq. and class. (not in Caes.),
B. In partic.
1. To overturn any thing from its position, to overthrow, upset, throw down: “naviculam,” Cic. de Or. 1, 38, 174; id. Par. 3, 1, 20; id. Fin. 4, 27 fin.; cf. id. Rep. 1, 34: “pinum,” Verg. G. 1, 256; Plin. 16, 31, 56 § 130; cf. “poët.: Ismara,” i. e. the trees of Ismarus, Stat. Th. 6, 107: “currum,” Curt. 4, 15; cf. “equum,” Prop. 4 (5), 10, 8.—Transf., of persons: “eversus,” thrown down, Plin. 21, 19, 77, § 132; 26, 13, 85, § 137.—Designating the term. ad quem: “si quis Athon Pindumve revulsos Sede sua, totos in apertum everteret aequor,” Ov. M. 11, 555; cf.: “tecta in dominum,” id. ib. 1, 231.—
b. Transf., to overthrow, subvert, destroy: “urbes (with diripere),” Cic. Off. 1, 24: “Carthaginem,” id. Rep. 6, 11: “Trojam,” Ov. M. 13, 169: “castellum,” Hor. Ep. 2, 2, 34: “funditus arces,” Sil. 17, 376.—
2. To turn out, drive out, expel a man from his possession: “ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus,” Plaut. Trin. 3, 1, 15; so, “adolescentem bonis,” id. ib. 1, 2, 177: “pupillum fortunis patriis,” Cic. Verr. 2, 1, 51: “eos fortunis omnibus,” id. Div. in Caecil. 6, 21; id. Fl. 5: “hunc funditus bonis,” id. Rosc. Am. 39 fin.—
II. Trop. (Acc. to I. B.)
A. To overturn, overthrow: “ab imo summa,” Lucr. 5, 163: “aliquem non judicio neque disceptatione, sed vi atque impressione evertere,” to ruin, Cic. Fam. 5, 2, 8: “aliquem fortunis omnibus,” id. Div. in Caec. 6, 21.—
B. To overthrow completely, to subvert, ruin, destroy: “funditus aratores,” Cic. Verr. 2, 3, 18 fin.: “funditus civitates,” id. Pis. 35, 86: “eversa per te et perdita civitas,” id. ib. 24, 57; id. Lael. 7, 23; cf. Quint. 2, 16, 4; Verg. G. 1, 500: “funditus amicitiam,” Cic. Fin. 2, 25; cf.: “penitus virtutem,” id. ib. 3, 3: “totum genus hoc regiae civitatis,” id. Rep. 2, 29: “leges, testamenta,” Cic. Verr. 2, 2, 19; cf. id. Cat. 1, 7 fin.: “constitutam philosophiam,” id. Ac. 2, 5, 15; cf. “definitionem,” id. 2, 6 fin.: “finitionem,” Quint. 7, 3, 23: “opus,” id. 2, 17, 34: “majestatem dictatoriam et disciplinam militarem,” Liv. 8, 30 fin.: “patrimonium,” to waste, squander, Dig. 47, 6, 1: “pietatem,” Lucr. 3, 84: “spem,” Ov. M. 13, 623: “Crassos, Pompeios,” to ruin, Juv. 10, 108: titulum, to erase, Capit. Gord. Tert. 34.