I.to color, paint, dye.
I. In gen.: “Alba nec Assyrio fucatur lana veneno,” Verg. G. 2, 465; so, “vellera Milesia saturo hyali colore,” id. ib. 4, 334: “tabulas colore,” Tac. A. 2, 14: “pinnas vario veneno,” Nemes. Cyneg. 309: “frena spumis sanguineis (equus),” Claud. Laud. Stil. 3, 350: “humida creta colorque Stercore fucatus crocodili,” i. e. paint made of crocodile's dung, Hor. Epod. 12, 11 (cf. Plin. 28, 8, 28, § 109).—
II. In partic., with cosmetics, to paint, to rouge.
A. Lit.: “fucandi cura coloris,” Ov. Tr. 2, 487: “corpora vulsa atque fucata,” Quint. 8 praef. § 19.—
B. Trop.: “unumquodque genus (dicendi) cum fucatur atque praelinitur, fit praestigiosum,” is embellished too much, Gell. 7, 14, 11.—Hence, fūcātus , a, um, P. a. (acc. to II. B.), painted, colored, beautified, falsified, counterfeit (a favorite word of Cic.; syn.: simulatus; “opp. sincerus, verus, naturalis): secerni blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibita diligentia quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris,” Cic. Lael. 25, 95: “naturalis non fucatus nitor,” id. Brut. 9, 36; cf.: “fucati medicamenta candoris et ruboris omnia repellentur: elegantia modo et munditia remanebit,” id. Or. 23, 79: “signa probitatis non fucata forensi specie, sed domesticis inusta notis veritatis,” id. Planc. 12, 29: “iisdem ineptiis fucata sunt illa omnia,” id. Mur. 12, 26: “puer subdolae ac fucatae vernilitatis,” Plin. 34, 8, 19, § 79.—Comp.: “versus Homeri fucatior (opp. simplicior et sincerior),” Gell. 13, 26, 3.—* Adv.: fūcāte , with paint or color: fucatius concinnata carmina, Aus. in prosa post Idyll. 3.