I.hah! ho! oh! hui, homunculi quanti estis, Plaut. Rud. 1, 2, 65: “hui, dixti pulchre!” Ter. Phorm. 2, 1, 72: “triginta? hui, percara est!” id. ib. 3, 3, 25: “hui, tam cito? ridiculum,” id. And. 3, 1, 16: Ch. Prorsum nihil intelligo. Sy. Hui, tardus est! id. Heaut. 4, 5, 28: “hui, quantam fenestram ad nequitiam patefeceris!” id. ib. 3, 1, 71: “videbam sermones: Hui! fratrem reliquit?” Cic. Att. 6, 6, 3; 5, 11, 1: “hui quam diu de nugis!” id. ib. 13, 21, 5; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2.
hui , interj., an exclamation of astonishment or admiration,