I.a throwing, a throwing away.
I. Lit., a throwing overboard: “si in mari jactura facienda sit, equine pretiosi potius jacturam faciat, an servuli vilis?” Cic. Off. 3, 23, 89: “gubernator, ubi naufragium timet, jactura, quidquid servari potest, redimit,” Curt. 5, 9, 3; Dig. 14, 2, 2, § 2.—
B. Transf.
1. Loss, damage, detriment: “si nullam praeterquam vitae jacturam fieri viderem,” Caes. B. G. 7, 77: “rei familiaris,” id. ib. 7, 64: “si qua jactura facienda sit in repraesentando,” Cic. Att. 12, 29, 2; cf.: “jacturae rei familiaris erunt faciendae,” id. Fin. 2, 24, 79: “jacturas afferre,” Col. 1, 1: “jacturam pati, id. praef. l. l.: sarcinarum potius quam disciplinae facere,” Curt. 6, 6, 17: “fuit ordinis retinendi causa facienda jactura,” Cic. Att. 2, 1, 8: “jacturam gravissimam feci, si jactura dicenda est tanti viri amissio,” Plin. Ep. 1, 12, 1.—Of men: “seniorum,” Liv. 5, 39: “equitum,” id. 22, 8; Curt. 4, 14, 17: “suorum,” Caes. B. G. 7, 26: “sepulcri,” want of, Verg. A. 2, 646.—
2. Expense, cost: “provincia sumptibus et jacturis exhausta,” Cic. Att. 6, 1, 2; 3, 29: “non magnā jacturā factā,” id. Clu. 8, 23: “magnis jacturis sibi quorundam animos conciliare,” Caes. B. C. 3, 29: “eos ad se magnis jacturis pollicitationibusque perduxerant,” id. B. G. 6, 12, 1.—
3. A dismissal, turning away: “clientis,” Juv. 3, 125.—
II. Trop., loss or diminution: “concedam hoc ipsum, si vis, etsi magnam jacturam causae fecero,” Cic. Div. 2, 15, 34: “dignitatis jacturam facere,” id. Planc. 2, 6: “jacturam criminum facere,” i. e. to omit in the accusation, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 33: “jacturam honoris et dignitatis facere,” Caes. B. C. 1, 32: “temporis,” Liv. 39, 4: “parvā jacturā acceptā,” id. 4, 32: “nulla Sophocleo veniet jactura cothurno,” Ov. Am. 1, 15, 15; id. A. A. 2, 253: “humani generis,” id. M. 1, 246: “famae,” Juv. 6, 91.