I.by name, expressly, one by one, in detail (class.): “ibi ego dicam quidquid inerit nominatim,” Plaut. Rud. 4, 4, 90: “aliquem nominatim excipere,” Cic. Att. 11, 7, 2: “non nominatim, sed generatim,” id. ib. 11, 6, 2: “quicquid esset in praedio vitii, id statuerunt, si venditor sciret, nisi nominatim dictum esset, praestari oportere,” id. Off. 3, 16, 65: fortissimum quemque nominatim evocare, Caes. B. C. 1, 39: “si quidem filius a patre exheredetur, nominatim exheredari,” Gai. Inst. 2, 127.
This text is part of:
View text chunked by:
nōmĭnātim , adv. nomino,