I.that can be made equal, equal, similar, like (“aequalis alterius staturae par; aequabile quod aequari potest,” Front. Differ. 2198 P.); class.; in Cic. very freq. (syn.: aequalis, aequus, planus, par, similis).
I. Lit.: “vis hostilis cum istoc fecit meas opes aequabiles,” has made my property equal to his, Plaut. Capt. 2, 2, 52: “par (sc. est jus), quod in omnes aequabile est,” Cic. Inv. 2, 22, 68: “praedae partitio,” id. Off. 2, 11: “in descriptione aequabili sumptus,” id. Fl. 14, so id. N D. 1, 19 et saep.: “mixtura vitiorum atque virtutum,” Suet. Dom. 3.—
II. Transf
A. Equal, consistent, uniform, equable; ut haec patientia dolorum ... in omni genere se aequabilem praebeat, may appear as constantly equal to itself, Cic. Tusc. 2, 27; “motus certus et aequabilis,” id. N. D. 2, 9: “moderati aequabilesque habitus,” id. Fin 5, 12: “fluvius,” which always continues with the same current, id. Rep. 2, 5; so, “pulvis,” Sall. J. 53: “aequabilior firmitas,” Sen. Ep. 74: “ver aequabile,” Lact. 2, 11, 2.—Hence, of discourse: aequabile et temperatum orationis genus, even and moderate style (opp vis dicendi major in orationibus, Cic. Off. 1, 1); “tractus orationis lenis et aequabilis,” id. de Or. 2, 13, 54: “genus orationis fusum atque tractum et cum lenitate quadam aequabile profluens,” id. ib. 15, 64.—
B. In relation to morals, equitable, just, right; constr. with in and acc. or absol.: “status rei publicae. non in omnes ordines civitatis aequabilis,” Cic. Rep. 2, 37: “fidus Romanis, aequabilis in suos,” Tac. A. 6, 31: “jus aequabile,” that deals alike with all, Cic. Inv. 1, 2: aequabilium legum conditor, Aur, Vict. Caes. 20, 23.—Comp., Cic. Att. 5, 20.— Adv.: aequābĭlĭter , uniformly, equally, in like manner, Cato, R. R. 103; Varr. R. R. 1, 6, 6; Cic. Off. 2, 11; id. N. D. 2, 45 et saep. —Comp., Sall. C. 2.—Sup. does not occur either in the adj. or adv.