previous next
ex-sanguis (exang- ), e, adj.,
I.deprived of blood, without blood, bloodless (class.).
B. Transf., pale, wan: genae, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26: “exsanguis metu,Ov. M. 9, 224; cf.: “diffugimus visu exsangues,Verg. A. 2, 212: “herbae,Ov. M. 4, 267.—Act.: “cuminum,making pale, Hor. Ep. 1, 19, 18 (cf.: “cuminum omne pallorem bibentibus gignit,Plin. 20, 14, 57, § 159): “horror,Claud. in Ruf. 2, 130.—
II. Trop., powerless, feeble, weak: “aridum et exsangue orationis genus,Auct. Her. 4, 11, 16; cf.: “exsanguis et attritus,Tac. Or. 18: “vox nimis exilis et exsanguis,Gell. 13, 20, 5: “exsangues crudescunt luctibus anni (senectutis),Stat. Th. 11, 323: “imperium,id. ib. 5, 325.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Cicero, Against Verres, 2.5.130
    • Cicero, Against Piso, 36.88
    • Cicero, For Sestius, 10.24
    • Cicero, For Sestius, 37.79
    • Ovid, Metamorphoses, 4.267
    • Ovid, Metamorphoses, 9.224
    • Vergil, Aeneid, 2.212
    • Vergil, Aeneid, 6.401
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.721
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 3.12
    • Gellius, Noctes Atticae, 13.20.5
    • Statius, Thebias, 11
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: