previous next
fāmātus , a, um, adj. fama, II. B. 2.,
I.in bad odor, notorious, disreputable: “quibus criminibus haec causa famata est,Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Cicero, For Aemilius Scaurus, 13
    • Horace, Ars Poetica, 301
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: