I.a panelled or fretted ceiling (poet. and in post-Aug. prose; usu. in plur.): “laquearia, quae nunc et in privatis domibus auro teguntur,” Plin. 33, 3, 18, § 57: “laetior quam laquearium auro,” id. 12, 1, 5, § 9: “dependent lychni laquearibus aureis,” Verg. A. 1, 726: “laquearia tecti,” id. ib. 8, 25; Sil. 7, 142: “caelata laquearia,” Sen. Ep. 90, 42; 90, 15.—In sing. (very rare): “sub laqueare domus,” Verg. Cul. 62.
This text is part of:
View text chunked by:
lăquĕar , āris (or lăquĕāre , Verg. Cul. 62; cf. Prisc. p. 691 P.; and: laqueare, συνίθωμα, Gloss. Philox.: lăquĕārĭum , ii, acc. to Isid. Orig. 19, 12), n. kindr. with laqueus and lacunar,