I.a little place.
II. In partic.
A. A coffin: “equites in loculis asservati,” Plin. 7, 16, 16, § 75; Vulg. Luc. 7, 14: hunc (pollicem regis in dextro pede) cremari cum reliquo corpore non potuisse tradunt, conditumque loculo in templo, Plin. 7, 2, 2, § 20.—
B. A bier, Fulg. Planc. Exposit. Serm. p. 558 Merc.—
C. A compartment, manger, stall: “loculi vel marmore vel lapide vel ligno facti distinguendi sunt, ut singula jumenta hordeum suum ex integro nullo praeripiente consumant,” Veg. Vet. 1, 56, 4.—
D. In plur.: loculi, a small receptacle with compartments, a coffer or casket for keeping all sorts of things in: “gestit enim nummum in loculos demittere,” Hor. Ep. 2, 1, 175; id. S. 1, 3, 17: “gramina continuo loculis depromit eburnis,” Ov. F. 6, 749: “hos de flavā loculos implere monetā,” Mart. 14, 12: “in quibus (loculis) erant claves vinariae cellae,” Plin. 14, 13, 14, § 89.— Hence, stimulorum loculi, applied to a bad slave, qs. you receptacle for goads (with which slaves were chastised), Plaut. Cas. 2, 8, 11; v. stimulus.—
E. Esp., a purse, pocket: “e peculiaribus loculis suis,” out of his own pocket, Suet. Galb. 12: “laevo suspensi loculos tabulamque lacerto,” Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56: “neque enim loculis comitantibus itur ad casum tabulae,” Juv. 1, 89; 10, 46 al.