I.a slough, bog, morass, puddle.
II. Transf.
A. A haunt or den of wild beasts: “lustra ferarum,” Verg. G. 2, 471; id. A. 3, 647: “lustra horrida monstris,” Val. Fl. 4, 370.—
2. A wood, forest: “postquam altos ventum in montes atque invia lustra,” Verg. A. 4, 151: “inter horrentia lustra,” id. ib. 11, 570.—
B. A house of ill-repute: ubi in lustra jacuisti? St. Egone in lustra? Plaut. Cas. 2, 3, 26: “quod dem scortis, quodque in lustris comedim,” id. Bacch. 4, 4, 91; id. Curc. 4, 2, 22: in lustris latet, Turp. ap. Non. 333, 15: “in lustris, popinis, alea, vino tempus aetatis omne consumpsisses,” Cic. Phil. 13, 11, 24: “homo emersus ex diuturnis tenebris lustrorum,” id. Sest. 9, 20.—
2. Debauchery; cf.: lustra significant lacunas lutosas, quae sunt in silvis aprorum cubilia. A quā similitudine, hi, qui in locis abditis et sorditis ventri et gulae operam dant, dicuntur in lustris vitam agere, Paul. ex Fest. p. 120: “domus, in qua lustra, libidines, luxuries, omnia denique inaudita vitia, versentur,” Cic. Cael. 23, 57: “studere lustris,” Plaut. As. 5, 2, 17: “lustris perire,” Lucr. 4, 1136: “vino lustrisque confectus,” Cic. Phil. 2, 3, 6: “qui pugnent, marcere Campana luxuria, vino et scortis omnibusque lustris per totam hiemem confectos,” Liv. 23, 45, 3.