I.a being sad or sorrowful, sadness, sorrow, grief, dejection, melancholy (class.): “ex maestitiā, ex hilaritate, ex risu, etc.,” Cic. Off. 1, 41, 146: “totis theatris maestitiam inferre,” id. Tusc. 1, 44, 106: “esse in maestitiā,” id. Phil. 2, 15, 37: “maestitiae resistere,” id. Or. 43, 148: “sapientia est una, quae maestitiam pellat ex animis,” id. Fin. 1, 13, 43: “illa maestitia est, caruisse anno circensibus uno,” Juv. 11, 53.—Of inanim. things, gloom, gloominess, severity: “orationis,” Cic. Or. 16, 53: “frigorum,” Col. 7, 3, 11.
maestĭtĭa (moest- ), ae, f. maestus,