I.shamefacedness, modesty, chastity, virtue (freq. and class.): “hinc pudicitia, illinc stuprum,” Cic. Cat. 2, 11, 25: “pudicitia et pudor,” Plaut. Am. 2, 2, 210; id. Stich. 1, 2, 44; Cic. Clu. 5, 12: “nec suae nec alienae pudicitiae parcere,” id. Rab. Perd. 3, 8: “pudicitiam alienam spoliare,” id. Cael. 18, 42: “pudicitiam eripere alicui,” id. Mil. 4, 9: “pudicitiam alicujus expugnare,” id. Cael. 20, 49: “delibare,” Suet. Aug. 68: “prostituere,” id. Ner. 29: “quid salvi possit esse mulieri, pudicitiā amissā,” Liv. 1, 58; Tac. A. 4, 3: “in propatulo habere,” Sall. C. 13, 3: “pudorem, pudicitiam ... nihil pensi habere,” id. ib. 12, 2; cf.: “pretium pudicitiae,” Vulg. Exod. 21, 10.—Pudicitia, personified as a goddess, and worshipped under two names, patricia and plebeia (the statue of the former stood in the Forum boarium at Rome), Liv. 10, 23, 5 and 7; Fest. p. 242 Müll.—Transf., of doves: “pudicitia illis prima, et neutri nota adulteria,” Plin. 10, 34, 52, § 104.
pŭdīcĭtĭa , ae, f. pudicus,