nūntiō (not nūnc-), āvī, ātus, āre
nuntius,
to announce, declare, report, relate, narrate, make known, inform, give
intelligence of
: occiso Roscio, qui primus Ameriam nuntiat?
is the first to bring word?
: Bene, nuntias,
bring good news
, T.: quā re nuntiatā,
Caesar, etc.,
on hearing this
, Cs.: si ne sensūs quidem vera
nuntiant: re nuntiatā ad suos, Cs.: tibi hoc: nuntiare, prope omnes navīs adflictas esse,
Cs.: regi vestro, regem deos facere
testīs, L.: quem ad Sullam nuntiatum
mittit, facere, etc., S.: nuntiat patri
abicere spem, Ta.: aquatores premi
nuntiantur, Cs.: ruere in agris nuntiabantur
tecta, L.: adesse eius equites
nuntiabantur, Cs.: nuntiatum est nobis a M.
Varrone venisse eum Romā: nuntiato,
when the news came
, L., Ta. —
To give orders, carry commands, direct
: qui Catilinae nuntiaret, ne eum alii terrerent,
S.: mittit, qui nuntiarent, ne hostīs
lacesserent, Cs.: nuntiatum, ut
prodiret.