nūtus —, abl. ū (only nom sing. and acc. and abl sing. and plur.), m
2 NV-,
a nodding, nod
: id significare nutu: nutu finire disceptationem,
L.: nutu tremefecit Olympum, V.:
nutu signa remittis, O.—
A hint, intimation
: an mihi nutus tuus non faceret fidem?—
A tendency, inclination, gravity
: terrena suopte nutu in terram ferri: terra in sese nutibus
suis conglobata.—Fig.,
assent, compliance
: adnuite nutum numenque vestrum invictum Campanis,
L.—
Command, will, pleasure
: res ad nutum eius facta, Cs.: omnia deorum nutu administrari: contra nutum Naevi: ad nutūs
aptus erilīs, H.: nutu
Iunonis eunt res, V.: sub nutu atque arbitrio
alcuius esse, L.