dēlīctum ī, n
de + LIC-,
a fault, offence, trespass, crime, transgression, wrong, defect
: delictum admisisse in me, T.: maiore commisso delicto, Cs.: leve: leviora, Ta.: distinctio poenarum ex
delicto, Ta.: quo delictum maius est, eo
poena est tardior: delicti conscientiā, S.: animus delicto obnoxius, S.: defendere delictum, H.: quibus (delictis)
ignovisse velimus, H.: sua,
O.