dīgnitās ātis, f
dignus,
worth, merit, desert, character
: tantum apud me dignitas potest, Cs.:
honos dignitate impetratus: consularis,
a claim to the consulship
: pro dignitate laudare.—
Greatness, majesty, dignity, grandeur, authority, rank, distinction, eminence,
reputation, honor
: consulis: summa in te: personarum: vostra,
S.: celsissima sedes dignitatis. —
Self-respect, personal dignity, honor
: apud alium prohibet dignitas, T.:
agere cum dignitate: neque suam pati dignitatem, ut,
etc., Cs.: corporis,
presence
, N.—
One in high office, an eminent man, dignitary
: surrexisset Apronius, nova dignitas publicani: cum
dignitates abessent, L.—Of things,
worth, value, excellence
. plena dignitatis domus: portus ut urbem dignitate aequiparet, N.:
verborum.