previous next

dīgnitās ātis, f

dignus, worth, merit, desert, character : tantum apud me dignitas potest, Cs.: honos dignitate impetratus: consularis, a claim to the consulship : pro dignitate laudare.— Greatness, majesty, dignity, grandeur, authority, rank, distinction, eminence, reputation, honor : consulis: summa in te: personarum: vostra, S.: celsissima sedes dignitatis. — Self-respect, personal dignity, honor : apud alium prohibet dignitas, T.: agere cum dignitate: neque suam pati dignitatem, ut, etc., Cs.: corporis, presence , N.One in high office, an eminent man, dignitary : surrexisset Apronius, nova dignitas publicani: cum dignitates abessent, L.—Of things, worth, value, excellence . plena dignitatis domus: portus ut urbem dignitate aequiparet, N.: verborum.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: