īnferior ius, adj.
comp. of inferus, lower, further down: spatium, Cs.: locus (opp. superior): in inferius ferri, downwards, O.: Africae pars, i. e. nearer the sea, S.: caelum sidet inferius mari, H.: effigies, smaller, H.—Fig., subsequent, later, latter: aetate inferiores paulo quam Iulius: inferioris aetatis esse.—Inferior, lower: genus hominum: ordines, Cs.: dignitate, gratiā non inferior, quam qui, etc.: navium numero, Cs.: hoc ipso inferius esse suum foedus quam ceterorum: in iure civili. —As subst: inferiores extollere: supplices inferioresque: non inferiora secutus, naught inferior, V.: his non inferiora loqui, less proud (words), O.
