nocēns entis (gen plur. nocentūm, O.), adj. with comp. and sup.
P. of noceo,
hurtful, harmful, pernicious, baneful, injurious
: a pestiferis et nocentibus refugere: taxi,
V.: boletus, Iu.: edit cicutis allium nocentius, H.: ne nocentiores vos faciat, Ta.—
Guilty, wicked, culpable, criminal
: nocens et nefarius: homines nocentissimi: nocentissima
victoria.—Plur
m
. as subst: ne innocentes pro nocentibus poenas
pendant, Cs.