nōscō nōvī (2d pers. often nōstī, nōstis; subj. nōrim, for nōverim; plup. nōram, nōssem, for nōveram, nōvissem), nōtus, ere
GNA-,
to get knowledge of, become acquainted with, come to know, learn, discern
: nosce te . . . nosce animum tuum: Id esse verum, quoivis
facile est noscere, T.: deus, quem mente
noscimus: omnes philosophiae partes tum facile noscuntur, cum, etc.: nec
noscitur ulli,
by any one
, O.: noscere provinciam, nosci
exercitui,
by the army
, Ta.: Iam nosces, ventosa ferat cui gloria
fraudem,
learn
, V.—In perf. stem,
to have become acquainted with, have learned, know, understand
: Novi omnem rem, T.: plerisque notus erat, atque eos noverat, S.: qui non leges, non iura noritis: si ego hos bene novi,
know them well
: si tuos digitos novi: noris nos,
you know me, I think
, H.: nec iungere tauros Aut conponere opes
norant, V.: Hortos mercarier noram,
H.—
To examine, consider
: ad res suas noscendas, L.—
To know, recognize
: nosco crinīs incanaque menta Regis,
V.: potesne ex his ut proprium quid noscere?
H.—
To acknowledge, allow, admit
: illam partem excusationis: tuas causas.
