vegr gen. -ar -s, pl. -ir -ar, acc. -u -a m
1.
way, road (á vegum úti) ;
2.
fig phrases, koma e-u til vegar, to bring about ; fara til vegar, to go, proceed (ekk i mun þér um, at kenna, hversu sem til vegar ferr); ganga (koma) til vegar, to come to an issue, be decided (gekk þat ok eigi til vegar); gera endiligan veg á máli, to bring it to an issue; venda sínum vegi, to wend one's way;
3.
way, mode, manner; þessir menn munu s�kja oss með eldi, er þeir megu eigi annan veg, if they cannot (get at us) in any other way; einn veg, one way, in the same way; annan veg, other-wise (er annan veg en ek hygg) ; þann veg, thus, in that wise (þetta er ekki þann veg at skilja); hvern veg, how (eigi veit ek hvern veg þá mun verða) ;þótti sinn veg hvárum, each of the two had his own opinion, they disagreed; á alla vega, in every way, manner, respect; á marga vega, in many ways;
4.
direction ; alla vega, in all directions, on all sides (kváðu við lúðrar alla vega í braut frá þeim); skjót annan veg, in another direction; snúa hverr síns vegar, each his own way, in different directions; flýja viðs vegar, to flee scattered about ;
5.
side, hand; eins vegar, on one side (var eins vegar sjór) ; á h�gra (vinstra) veg e-u, on the right (left) hand of; tvá vega, on two sides
