A.“-ιδα” Il.8.153, etc., but “-ιν” Od.3.375, A.Ag.1224: (ἀλκή):—without strength, impotent, feeble, of unwarlike men, “ἀπτόλεμος καὶ ἄ.” Il.2.201, cf. 9.35; “κακὸν καὶ ἀνάλκιδα” 8.153, 14.126; of the suitors, Od.4.334; of Aegisthus, 3.310, cf. A.Ag.1224; of Aphrodite, Il.5.331; also “ἄ. θυμός” 16.656; “φύζα” 15.62; “ὁ πάντ᾽ ἄ.” S.El.301, cf. Hdt.2.102.
ἄναλκ-ις , ιδος, ὁ, ἡ: acc.