A.to be weary or worn with toil, to be sore distressed, “ἀλλά μιν οἴω κήδεσι μοχθήσειν” Il.10.106; χείμωνι μόχθεντες (prob.) “μεγάλῳ μάλα” Alc.18.5; “ὄμβροις ἡλίου τε καύμασι” S.OC351; “πόνοις” E.Ion135 (lyr.): abs., work hard, labour, “κάματός ἐστι τοῖς αὐτοῖς μοχθεῖν καὶ ἄρχεσθαι” Heraclit.84, cf. E.Fr.461, Ar.Pl.556, Th.2.39, etc.; “χρημάτων ὕπερ” E.Fr.580.5; ἐπὶ χρηστοῖς (sc. τέκνοις) Id.Med.1104 (anap.): c. acc. cogn., μ. μόχθους undergo hardships, Id.Hel.1446; execute painful tasks, “μ. πόνους” Id.Ion 103 (anap.); “πολλὰ δὴ καὶ θερμὰ χερσὶ καὶ νώτοισι μ.” S.Tr.1047; “πολλὰ μ.” Ar.Pl.281; “πολλὰ περὶ τὴν στρατιὰν ἐμοχθησάτην” X.An.6.6.31; τάδε, ταῦτα μ., E.El.64, Ar.Pl.518, etc.; “ἀνήνυτα μ.” Epicur.Fr.470; μαθήματα μ. toil at learning, E.Hec.815; “μ. ἅπαντ᾽ ἐν οἰκίᾳ” Pherecr.10.
2. c. acc. objecti, τέκνα . . ἁμόχθησα the children over whom I toiled, E.HF281; μ. πόδα σὸν θεραπεύμασιν, = θεραπεύειν, Id.Ph.1549 (lyr.).—Cf.μόχθος.