2.to come to, ἵκετο χρόα, of a spear, Il.; τέλος ἵκεο μύθων id=Il.; ἠῶ ἱκέσθαι, i. e. to live till morning, Od.; λέκτροιο θεσμὸν ἱκ., i. e. to wed, id=Od.; ὅ τι χεῖρας ἵκοιτο, whatever came to hand, id=Od.; ἱκ. ἐς λόγους τινός to speak with one, Soph., etc.
II.of suffering, sorrow, etc., to come upon, πένθος ἱκ. τινά Il.; ἄχος, χόλος τινὰ ἱκ. θυμόν or κραδίην Hom.
III.to approach as suppliant, id=Hom.; τὰ σὰ γοῦνα ἱκόμεθ᾽ Od.:—hence, like ἱκετεύω, to supplicate, beseech, τὰς θεὰς ἱκνοῦμαι Soph.; καί σε πρὸς θεῶν ἱκνοῦμαι id=Soph.:—c. inf., πάντες σ᾽ ἱκνοῦνται θάψαι νεκρούς Eur.
IV.impers. like προσήκει, it becomes, befits, φαμὲν ἡμέας ἱκνέεσθαι ἡγεμονεύειν we say that it befits us to take the lead, Hdt.; τοὺς μάλιστα ἱκνέεται (sc. κεκάρθαι) whom it most concerns, id=Hdt.; so, ἐς τὸν ἱκνέεται he to whom it belongs, id=Hdt.
2.in part., τὸ ἱκνεύμενον that which is fitting, proper, id=Hdt.; ὁ ἱκν. χρόνος the fit, proper time, id=Hdt.; τὸ ἱκν. ἀνάλωμα the proportionate expense, Thuc.:—hence adv. ἱκνευμένως, fittingly, aright, Hdt.part.
