I.a goddess worshipped in ancient Rome, otherwise unknown: “Furrinalia Furrinae, quod ei deae feriae reipublicae dies is, quojus deae honos apud antiquos. Nam ei sacra instituta annua et flamen attributus: nunc vix nomen notum paucis,” Varr. L. L. 6, § 19 Müll.: “quarum (Eumenidum) et Athenis fanum est et apud nos. ut ego interpretor, lucus Furinae,” Cic. N. D. 3, 18, 46: “ponticulus, qui est ad Furinae, Satricum versus,” id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 4.—
II. Deriv. Furī-nālis (Furrīn- ), e, adj., of or belonging to Furina, Furinal-: “flamen,” Varr. L. L. 5, § 84; 7, § 45 Müll.—In plur. subst.: Furī-nālia (Furrīn- ), ium, n., the festival of Furina (celebrated on the 25th of July), Varr. L. L. 6, § 19; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. pp. 394 and 411; Paul. ex Fest. p. 88 Müll.