I.v. a.; collat. form of criminor, to accuse, make an accusation: “aliquem apud aliquem,” Plaut. Ps. 1, 5, 78.— Absol.: apud aliquem, Enn. ap. Non. p. 470, 16 (Sat. v. 9 Vahl.).—
B. Pass.: “Sullanas res defendere criminor,” Cic. Agr. 3, 4, 13 dub. Orell. N. cr.: “criminatum esse ab aliquo,” Hyg. Astr. 2, 18.