I.abl. plur. dapsilis, Plaut. Ps. 1, 4, 3), adj. δαψιλής, daps, sumptuous, bountiful, richly provided with every thing, abundant (mostly ante- and post-class.; “in the class. period perhaps only in Colum. and Suet.): sumptus,” Plaut. Most. 4, 2, 66: “dotes,” id. Aul. 2, 1, 45: “corollae,” id. Ps. 5, 1, 21: “lectus,” id. Truc. 1, 1, 34; “lubentiae,” id. Ps. 1, 4, 3: “proventus (vitis),” Col. 4, 27, 6: “copia facundiae,” App. M. 11, p. 258, 12.—
A. Form dapsĭlĭter : d. suos amicos alit, Naev. ap. Charis. p. 178 P. (v. 39 Ribbeck).—
B. Form dapsĭle : verrem sume dapsile ac dilucide, Pompon. ap. Non. 513, 27 (v. 161 Ribbeck): convivebatur, * Suet. Vesp. 19.—*
b. Comp. invitavit se dapsilius, Lucil. ap. Non. 321, 29.