I.broken; hence, like abruptus, of localities, precipitous, steep (not before Lucret.): “dextra pars (maceriae) in aliquantum altitudinis,” Liv. 42, 15; so, “saxa,” Lucr. 6, 539: “ripae,” Liv. 37, 39: “angustiae (with praecipites),” id. 21, 33: “collis (with arduus),” Tac. A. 2, 80: “spatia terrae (with prona),” Gell. 7, 2, 11.—Comp.: “in deruptiorem tumulum,” Liv. 38, 2.—Sup. and adv. appear not to occur.—
b. In plur. subst., dērupta , ōrum, n., precipices: “in derupta praecipitati,” Liv. 38, 2 fin.: “per derupta et avia,” Tac. A. 4, 45; 6, 21.