I.to demand or ask urgently, to request earnestly (class.; “for syn. cf.: posco, flagito, exigo, obsecro, etc.): epistolam,” Cic. Q. Fr. 2, 11: libros, Quint. Ep. ad Tryph. § “3: judicio rum desiderio tribunicia potestas efflagitata est,” Cic. Div. in Caecil. 3, 8: “collationes,” Suet. Ner. 38: “notum ensem,” Verg. A. 12, 759; Suet. Tib. 12 fin.: “signum pugnae,” Liv. 3, 60: “misericordiam alicujus (with requirere),” Cic. Mil. 34 et saep.—With ut: “cum iste a Cn. Dolabella efflagitasset, ut, etc.,” Cic. Verr. 2, 1, 24; Quint. Ep. ad Tryph. § 1; cf.: aliquem, ut, Auct. B. Hisp. 29, 7; and with simple subj., Suet. Tit. 5.—Absol.: “a multis efflagitatus,” Cic. Verr. 2, 1, 36, 92 Zumpt N. cr.; Quint. 4, 5, 10; Suet. Dom. 3.
ef-flāgĭto , āvi, ātum, 1, v. a.,