previous next
faenĕror (less correctly fēn-, foen- ), ātus sum, 1, v. dep., or (mostly post-Aug.), faenero , āvi, ātum, 1, v. a. faenus.
I. Prop., to lend on interest.
A. Form faeneror.
1. With abl.: “pecunias istius extraordinarias grandes suo nomine faenerabatur,Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170: primum cum posita esset pecunia apud eas societates, binis centesimis faeneratus est, took two per cent. (per month, and consequently, according to our reckoning, twenty-four per cent. per annum), id. ib. 2, 3, 70, § 165.—
B. Form faenero.
1. With sub and abl.: “pecuniam publicam sub usuris solitis,Dig. 22, 1, 11.—
2. In simple constr.: “pecuniam pupillarem,Dig. 26, 7, 46, § 2.—
3. Without object: “nil debet: faenerat immo magis,Mart. 1, 86, 4.—
C. Part. perf.: “pecunia faenerata a tutoribus,Dig. 46, 3, 100; Pseudo Ascon. ad Cic. Div. in Caecil. 7 fin.
II. Meton.
B. To borrow on interest: “si quis pecuniam dominicam a servo faeneratus esset,Dig. 46, 3, 35.—
C. To lend, impart, furnish (post-Aug. and very rare): “sol suum lumen ceteris quoque sideribus faenerat,Plin. 2, 6, 4, § 13: “nummos habet arca Minervae: haec sapit, haec omnes faenerat una deos,Mart. 1, 77, 5.—
III. Trop.
A. Neque enim beneficium faeneramur, practise usury with benefits, Cic. Lael. 9, 31: “faeneratum istuc beneficium tibi pulchre dices,” i. e. richly repaid, rewarded, Ter. Phorm. 3, 2, 8; cf. id. Ad. 2, 2, 11 Ruhnk.—
B. Juba et Petreius mutuis vulneribus concurrerunt et mortes faeneraverunt, exchanged with usury, i. e. inflicted on each other, Sen. Suas. 7.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, Against Verres, 2.2.170
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 2.13
    • Cicero, De Amicitia, 9
    • Cicero, Paradoxa Stoicorum, 6
    • Cicero, De Officiis, 2.25
    • Seneca the Elder, Suasoriae, 7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: