I.weariness, fatigue (stronger than lassitudo; v. the foll.; perh. not ante-Aug.; but defatigatio in Cic. and Caes.).
I. Prop.: “exercitationis finis esse debet lassitudo, quae citra fatigationem est,” Cels. 1, 2: “equorum atque hominum,” Liv. 22, 15, 7: “deficiens dolore et fatigatione,” Quint. 11, 3, 173: “sudor et fatigatio,” id. 11, 3, 147; “so with sudor,” id. 1, 2, 31; 1, 12, 11: “requiescit labor ille, cujus sibi ipsa fatigatio obstabat,” id. 11, 2, 43; cf. id. 10, 3, 27; Tac. H. 2, 60.—
II. Trop., jeer, banter (post-class.): “qui cum in auditorio vel levi fatigatione taxaverunt,” Eutr. 9, 19; Sulp. Sever. Dial. 1, 4 med.—In plur., Sid. Ep. 1, 8.—
III. Concr.: “fatigationi consulitur,” the wearied, fatigued, Amm. 24, 4.