I.of or belonging to winter, wintry, winter-.
I. Adj. (class.): “arbores ut hiemali tempore tempestive caedi putentur,” Cic. Div. 2, 14, 33: “dies,” Col. 11, 1, 21: “circulus,” i. e. the tropic of Capricorn, Hyg. Astr. 3, 26: “hiemalem vim perferre,” Cic. Tusc. 5, 27, 77: “circum murum planities limosa hiemalibus aquis paludem fecerat,” by the rains of winter, Sall. J. 37, 4: “nimbi,” Ov. M. 9, 105 (for which: “hibernae aquae Albulae,” id. F. 2, 390): “faba,” winter bean, Plin. 18, 23, 52, § 191: “loca,” winter apartments, Pall. 1, 9: “totis hoc Alpibus notum et hiemalibus provinciis,” cold, Plin. 18, 7, 12, § 69: “navigatio longa et hiemalis,” stormy, Cic. Fam. 6, 20, 1: “Luna,” bringing cold, Plin. 18, 35, 79, § 349.—
II. Subst.: hĭĕmālia , ium, n., for the usual hiberna, winter-quarters (post-class. and very rare): hiemalia atque aestiva disponere, Val. ap. Vop. Aur. 11.