I.harmless, innoxious.
I. Act.
A. In gen.: “quaedam animalia indigenis innoxia,” Plin. 8, 59, 84, § 229: “vitis viribus (bibentium),” id. 14, 2, 4, § 31: “anguis,” Verg. A. 5, 92: “vulnera,” not mortal, curable, Plin. 10, 37, 52, § 109: “saltus,” free from noxious animals, id. 3, 5, 6, § 41: “iter,” secure, Tac. H. 4, 20: “hinc vel illinc appellere indiscretum et innoxium est,” id. ib. 3, 47 fin.—
B. That does harm to none, not guilty, blameless, innocent: “decet innocentem servum atque innoxium,” Plaut. Capt. 3, 5, 7; Nep. Milt. 8 fin.: “non possum innoxia dici,” Ov. M. 9, 628: animus innoxior (al. innoxiior), Cato ap. Prisc. 601 P.: “paupertas,” undeserved poverty, Tac. A. 14, 34.—
(β).
With gen.: “criminis innoxia,” Liv. 4, 44, 11: “initi consilii in caput regis,” Curt. 8, 8, 21.—
(γ).
With a and abl.: “ut innoxium abs te atque abs tuis me inrideas,” i. e. who never harmed you or yours, Plaut. Aul. 2, 2, 44.—
II. Pass., unharmed, unhurt, uninjured: “innoxius volvitur in flammis,” Lucr. 6, 394: “hi magistratus, provincias aliaque omnia tenere, ipsi innoxii,” Sall. C. 39, 2; id. ib. 39, 40 fin.: “sacras innoxia laurus vescar,” Tib. 2, 5, 63; Col. 12, 38, 8.—
(β).
With prep. a and abl.: “gens a saevo serpentum innoxia morsu,” Luc. 9, 892: “faba a curculionibus innoxia,” Col. 2, 10, 12.—Adv.: in-noxĭē .
1. Harmlessly, without harm: “emollire alvum,” Plin. 31, 9, 45, § 102.—
2. Blamelessly, innocently, Min. Fel. Oct. 33.