I.full of desire, passion, or lust, selfwilled, licentious, sensual, lustful, voluptuous, libidinous.
I. Lit. (in a bad sense), Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 491, 16 (Rep. 2, 41, 68 Mos.): “homo libidinosissimus,” Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: “nihil (isto) luxuriosius, nihil libidinosius,” id. Pis. 27, 66: “libidinosior es quam ullus spado,” Quint. 6, 3, 64: “caper,” lecherous, Hor. Epod. 10, 23.—Of inanim. and abstr. things: libidinosissimae liberationes, arbitrary, self-willed, Cic. Pis. 36, 87: “libidinosae voluptates,” id. Fin. 1, 18, 59: “libidinosa et intemperans adulescentia,” id. de Sen. 9, 29: “fortuna varia et libidinosa,” Sen. Cons. ad Marc. 10: “pretia,” extravagant, Col. 10 praef. § “2: libidinosam liberalitatem debiti nomine colorare,” Val. Max. 8, 2, 2. —Of speech, licentious, wanton: “eloquentia,” Quint. 5, 12, 20.—
II. In a good sense, eager, longing for a thing (post-class.): “libidinosus eloquentiae et gloriae,” Tert. Apol. 48; id. Virg. Vel. 13: “suae sapientiae,” id. Res. Carn. 32.—Hence, adv.: lĭbīdĭ-nōsē , according to one's pleasure or caprice, wilfully, wantonly: “quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliter fecerit,” Cic. Div. in Caecil. 12, 38: “ne quid libidinose aut facias aut cogites,” id. Off. 1, 4, 14; id. Rep. 2, 37, 63: “libidinose crudeliterque consulere in aliquem,” Liv. 3, 63.—Comp.: “libidinosius saevire,” Tert. Monog. 16 fin.