previous next
mendācĭlŏquus , a, um, adj. mendacium-loquor,
I.false-speaking, lying, mendacious (ante- and post-class.): “nihil est stolidius, Neque mendaciloquius,Plaut. Trin. 1, 2, 163.—As subst.: mendācĭlŏquus , i, m., a liar: “mendaciloquorum doctrinae,Tert. adv. Psych. 2.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Plautus, Trinummus, 1.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: