I.tender-hearted, pitiful, compassionate, merciful (class.).—Of persons and things: “credc misericors est,” Plaut. Am. 1, 1, 141: “misericordem se praebere,” Cic. Caecin. 10, 26: “misericors et mansuetus,” Auct. Her. 2, 17, 25: “misericordem esse in aliquem,” Cic. Lig. 5, 15; Curt. 9, 6, 12; Sen. Contr. 3, 23, 1: “sint misericordes in furibus aerarii,” Sall. C. 52, 12: “animus,” Cic. Inv. 1, 55, 106: “Dominus est,” Vulg. Jacob. 5, 11: “(Deus) miseretur ei, quem viderit misericordem,” Lact. Div. Just. Epit. 5.—Comp.: “misericordior nulla est me feminarum,” Plaut. Rud. 1, 5, 23: “in illā gravi L. Sullae turbulentāque victoriā quis P. Sulla mitior, quis misericordior inventus est?” Cic. Sull. 26, 72.—Sup.: “quando misericordissimus exstitisset,” Aug. Ep. 48: “canes misericordissimi,” Sid. Ep. 8, 6.—
II. Mean, pitiful, contemptible: “qui autem natura dicuntur iracundi aut misericordes aut invidi aut tale quid,” Cic. Tusc. 4, 37, 80.— Hence, adv.: mĭsĕrĭcordĭter , tenderheartedly, pitifully, compassionately, mercifully (ante- and post-class.): crudeliter illi, nos misericorditer, Quadrig. ap. Non. 510, 20; Lact. 6, 18, 9; Aug. Civ. Dei, 3, 31; 5, 23.—Comp.: “misericordius,” Aug. Doctr. Chr. 1, 16.—Sup.: “misericordissime,” Aug. Ep. 149.