I.very much, very many (class.): nescio quantulum attulerit; “verum haud permultum attulit,” Plaut. Bacch. 2, 3, 86: “imitatores,” Cic. Leg. 3, 14, 31: “colles,” Caes. B. C. 3, 43: “permultum erit ex maerore tuo diminutum,” Cic. Fam. 5, 16, 5: “permultum interest, utrum, etc.,” id. Off. 1, 8, 27: “permulta rogatus Fecit,” Hor. S. 1, 4, 97.—Hence, adv.
A. permultō , very much, by far: “permulto clariora,” Cic. Div. 2, 61, 126: “permulta mihi recurrunt,” id. Att. 15, 23.—