I.v. inch. n., to come to life again, to be restored to life, to revive (class.; a favorite word with Cic., esp. in the trop. signif.).
I. Lit.: “reviviscat M'. Curius aut eorum aliquis, etc.,” Cic. Par. 5, 2, 38; id. Fin. 4, 22, 61; id. Mil. 29, 79; id. Pis. 27, 67; id. N. D. 2, 38, 96: “ille reviviscet jam nunquam,” Ter. Hec. 3, 5, 15: “apes,” Varr. R. R. 3, 16, 38: “ut revixisse aut renatum sibi quisque Scipionem imperatorem dicat,” Liv. 26, 41, 25: “conchae,” Plin. 9, 37, 61, § 132.—
B. Transf., to grow again: “gramina, nisi manu eliguntur, revivescunt,” Col. 4, 5: “avulsae pennae (insectorum),” Plin. 11, 28, 33, § 96.—
II. Trop., to revive, recover, gather strength, renew vigor, etc.: “ipsa causa ea est, ut jam simul cum re publicā, necessario reviviscat atque recreetur,” Cic. Fam. 6, 10, 5; cf. Cic. Verr. 2, 5, 61, § 160: “omnes (civitatis) suis legibus et judiciis usae revixerunt,” id. Att. 6, 2, 4: “res publica,” id. Fam. 4, 4, 3: “adventu nostro revivescunt justitia, abstinentia,” id. Att. 5, 16, 3: quo facilius reviviscat Pompeianorum causa toties jugulata, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 18, 38: “cum venisset mandatum, peccatum revixit,” Vulg. Rom. 7, 9.