I.a sundering, severing, separation (rare, but good prose): “sui facti ab illā definitione separatio,” Cic. Inv. 2, 18, 55: “distributione partium ac separatione,” id. de Or. 3, 33, 132: “congregatio criminum accusantem adjuvat, separatio defendentem,” Quint. 7, 1, 31: “nominum idem significantium (opp. congregare, and corresp. to disjunctio),” id. 9, 3, 45: “animi et corporis in morte,” Gell. 2, 8, 7: “tamquam eā separatione ad caedem destinarentur,” Tac. H. 4, 46.—
II. Esp., rhet. t. t. division, separation, when a word is inserted between two like words (as duc, age, duc, etc.), Jul. Ruf. de Schem. Lex. § 11.